De afgelopen tijd komt het steeds vaker voor dat Jonathan en ik alleen thuis zijn: mijn man gaat namelijk steeds vaker weer naar kantoor of naar de klant. Als systeembeheerder konden heel veel dingen gelukkig vanuit huis, maar inmiddels is de tijd aangebroken dat hij weer onderweg is voor z’n werk. Jonathan weet niet anders dan dat pappa vanuit huis werkt en ik ben eerlijk dat ik dat zelf ook heerlijk heb gevonden!   Nu moeten we dus even weer wennen aan de nieuwe/oude manier van de planning en hoe we alles doen, maar – ondanks dat ik autist ben – de overgang gaat toch soepel! Zelfs toen ik vorige…

Inmiddels zitten we op 12 september 2021, volgende week zondag is het 2 jaar geleden dat ik opgenomen werd vanwege dreigende vroeggeboorte van ons zoontje. Dat betekend dus dat Jonathan over 4 weken alweer 2 jaar wordt. En eerlijk: ik heb het er ff zwaar mee. En ik vind dat dat mag!   De baby en dreumes tijd sluiten we nu af, hij wordt ineens een peuter! Dat niet alleen, hij slaapt sinds kort ook in een groot bed! Niet meer in zijn baby kamer maar in een echte peuterkamer. Een eenpersoonsbed met dino’s als thema. Niet meer de babykamer met nijntje, maar dino’s. Trust me, ik vind het kamertje…

Precies 1 jaar geleden moest ik bij de kaakchirurg zijn. Nou zijn er genoeg mensen op mijn leeftijd die dat ook moeten, bijvoorbeeld vanwege de verstandskiezen. In mijn geval lag dat ietsjes anders. Ik had namelijk nog een melktand, de rechter hoektand bovenin. Deze werd vastgehouden door de “grote mensen tand” en die kon er dus niet uit omdat de melktand hem tegen hield.   Ik moest er vroeg in de ochtend al zijn en m’n zusje ging met me mee. Ten eerste werden er voor de zekerheid nogmaals foto’s gemaakt en vervolgens werd alles verdoofd. Daarna werd de tand er uitgehaald en werd een soort kanaaltje in mijn gehemelte…

Vandaag gewoon even een korte blog, gewoon even wat woorden er uit gooien. Het is vandaag namelijk 5 jaar geleden dat mijn oma overleed.   Na het overlijden van mijn vader vingen mijn opa en oma mij en mijn zusje op. Nog steeds iets waar ik onwijs dankbaar voor ben. Mijn oma werd daardoor meer een moeder figuur voor mij dan mijn moeder ooit geweest is.   Oma was een geweldige vrouw. Streng, maar rechtvaardig. En wat kon ze koken! Een van de dingen die ik nog altijd probeer, is om bepaalde gerechten zo te laten smaken zoals het deed als mijn oma het had gekookt. Tot nu toe is…

Op 10 oktober 2019 rond half 12 kwam daar dan het verlossende woord: mevrouw, we gaan de kleine man halen. Op dat moment ging alles snel, Lars zat nog in Amsterdam en ik moest hem dus bellen om zo snel mogelijk naar Emmen te komen. Het ziekenhuis zou wachten tot hij gearriveerd was. Intussen was mijn zusje bij mij om mij op te vangen en rustig te houden. Op dat moment ging er van alles door mijn hoofd: ik ging een keizersnede krijgen!   Nou moet ik eerst wat uitleggen voor ik verder ga: ik vond het niet erg om een keizersnede te krijgen. Ik had er namelijk zelf ook…

Deze week is het de week van het autisme. Morgen, 2 april, is het wereld autisme dag. Juist daarom leek het mij fijn om een blog te schrijven waarin ik laat zien hoe ik met mijn autisme om ga.  Autisme bij vrouwen, zeker ook onder de groep 50-plussers, wordt vaak minder goed herkend en gediagnosticeerd dan bij mannen. Doordat autisme zich bij vrouwen anders uit dan bij mannen, wordt dit vaak niet opgemerkt. Bovendien kunnen veel vrouwen de symptomen van autisme beter camoufleren. Dit camoufleren kan bij hen leiden tot uitputting en psychische problemen. Vaak hebben vrouwen met autisme heel lang ‘getobd’ voordat ze wisten wat er met hen aan…

Hallo allemaal! Ongeveer een week geleden werd ik benaderd door Jessica of ik een blog wilde schrijven voor haar site. Ik zeg je eerlijk: ik dacht dat ik hier niet thuis hoorde. Ik wist namelijk zelf niet goed wat chronisch nou precies inhoudt. Maar na een goed gesprek en door hebben dat ik wel degelijk hier thuis hoor, heb ik dus direct ja gezegd! Via deze link vind je de blog: https://chronischenhappy.nl/tiffany

Het is een tijdje stil van mijn kant. Mijn laatste blog schreef ik namelijk precies op oudjaarsdag. Waar was ik al die tijd? Nou mensen, ik was op. Ik ben nog steeds helemaal op. Ik vertelde in een van mijn laatste blogs al over mijn angststoornis. Deze blog gaat daarover.   Ik ben altijd al een wat angstig persoon geweest, ook ging ik altijd uit van het slechtste want dan kan het alleen maar beter worden. Dat is uiteraard niet de juiste instelling, maar goed ik ben er mee groot geworden. Zoals ik al zei: ik ben altijd een angstig persoon geweest: bang om mensen kwijt te raken, bang om…

Op 15 mei 1992 werd ik geboren als eerste dochter van mijn ouders, Jan en Alie. Nadat ik voor enkele dagen in de couveuse moest blijven liggen, mochten we op 20 mei 1992 naar huis. We hadden het, zover ik aan alle babyfoto’s kan zien, goed. Het is echt een typische jaren 90 huis qua meubels en kleding die we dragen. Maar op de foto’s ziet het er goed uit, warmte en gezelligheid. Wat er op foto’s helaas nooit te zien is, is wat er verborgen is. Dat waar je niet over mag praten met iemand. In ons geval: mijn moeder sloeg mij. Wist mijn vader hiervan af? Nee, totaal…